Welke taal spreek je?

Enkele weken terug werd mijn lichaam aangevallen door het griepvirus….Geen prettige ervaring … Terwijl ik, hondsberoerd, probeerde mijn gedachten te focussen op de genezing die er is in Jezus’ striemen, werd ik tegelijkertijd in beslag genomen door de vraag: “Hoe is het mogelijk dat je wéét en gelóóft dat genezing deel is van Jezus’ volbrachte werk, maar ziekte niet verdwijnt?” Waarschijnlijk een vraag die veel christenen bezighoudt, want ik kreeg van een lieve collega een stukje video-onderwijs hierover. Eén vraag uit dat stukje video trof me: ‘WELKE TAAL SPREEK JE?’

Zonder dat het nou direct te maken had met het onderwijs in betreffende video, dacht ik na over ‘taal’….

Je wordt grootgebracht met taal… je moederstaal. Die taal zit na een jaar of tien in elke vezel van je bestaan: je spreekt, communiceert, ontvangt, denkt, voelt, ziet, hoort, droomt, leeft, etc. in/vanuit die taal.

Om die moedertaal geheel en al te vervangen door een nieuwe taal is eigenlijk alleen mogelijk als je uit je oude taalomgeving weggaat en een nieuw bestaan in een ander land met een andere taal gaat opbouwen. En ook dan duurt het jaren voordat je niet alleen die taal spreekt, maar ook denkt, ontvangt, ziet, voelt, droomt, etc….. kortom: leeft vanuit die nieuwe taal.

Wij zijn allemaal opgegroeid met de taal van wereldgelijkvormigheid. Dat zou je kunnen vergelijken met onze moedertaal. Die taal spreekt woorden als: ‘Dit virus is zo hevig.. daar ben je weken ziek van.’, ‘Ooh, maar die pijn in je lijf is heel gewoon, dat hoort bij deze griep.’, ‘Goed uitzieken, anders komt het weer terug.’, etc. etc. Allemaal reacties die ik kreeg, en allemaal gebaseerd op wat we in het natuurlijke zien gebeuren, gebaseerd op ervaringen, etc.

Sinds onze wedergeboorte zijn we geestelijk verhuist naar een nieuw Koninkrijk, waar Gods taal wordt gesproken. We zijn bezig die taal aan te leren. Een taal die weergeeft wat we als deelnemers aan Gods eigen zōē Leven hebben ontvangen (2 Petr.1:4). Spreken, communiceren, denken, voelen zien, horen, ….Leven vanuit die taal is niet een kwestie van de knop om en je hebt het onder de knie…. Het kost tijd om die taal in elke vezel van je bestaan door te laten werken.

Wat lastig is….: ons lichaam en onze ziel zijn achtergebleven in het land waarin we zijn opgegroeid, en daarom is er vaak de verleiding om terug te vallen op onze moederstaal… de taal van wereldgelijkvormigheid.

We zien dat ook bij de discipelen in Mattheus 17 (vanaf vers 14) gebeuren. Zij hadden demonen uitgedreven, zieken genezen, etc. Ze hadden zogezegd ervaring dat het werkte. Maar dan ineens spreekt de taal van de wereld: ‘Zo, hé, dat is heftig…die jongen manifesteert!…..Oei, …’ Later vragen ze aan Jezus: Waarom konden wij ‘m niet uitdrijven? Een reële vraag, want ze wisten en geloofden dat demonen moesten wijken….Even reëel als wij ons afvragen waarom ziekte niet verdwijnt, terwijl we weten en geloven dat genezing deel is van Jezus’ volbrachte werk. Jezus zegt dan: vanwege jullie ongeloof… (Vanwege jullie kijk op wat er in het natuurlijke plaatsvond, werkte jullie ongeloof tegen je geloof in.) En dan doet Jezus een bijzondere uitspraak: ‘Dit soort (ongeloof) gaat niet uit dan door bidden en vasten.’ Met andere woorden: het is een proces – van je richten op gelijkvormigheid met God – om je niet meer te laten beïnvloeden door dit soort natuurlijke (wereldgelijkvormige) gebeurtenissen.

Paulus adviseert (Romeinen 12:2): “Word niet aan de wereld gelijkvormig….! MAAR… wordt opnieuw gevormd door je denken te vernieuwen…”

Want…. zoals een mens denkt in zijn hart, zo is hij….. (Spreuken 23:7 uit de KJV). Een mens leeft vanuit zijn hart (Spr. 4:23)…