Ik heb deze vakantieperiode gebruikt om een uitdagend boek te lezen op het gebied van financiële voorziening. (Toegegeven, dat is niet voor iedereen een genot om de vakantie mee door te brengen….)

Een boek dat jaren geleden door velen werd afgekraakt…. Het zou materialisme en hebzucht stimuleren, en dat is in ons Calvinistisch denken ‘not done’. Wij zouden ons moeten schamen als we rijk zijn….. ons schuldig moeten voelen! Wij zouden ons moeten excuseren ….. Maar is dat waartoe de Bijbel ons oproept als we financieel gezegend zijn?

Intussen wordt het boek – ook in de Christelijke wereld – omarmd, dus nieuwsgierig geworden, ging ik op ontdekkingsreis….

Wat me boeide is de actieve stimulans die er uitgaat van de schrijver om mogelijkheden te gaan ontdekken m.b.t. financiële voorzieningen. Vooral je gedrag niet laten bepalen door passieve, oude manieren van denken en oude (soms cultuurgebonden) gewoonten! Het behandelt ‘het belang van het trainen van je denken’ (zie mijn vorige blog).

Het zette mij in ieder geval aan het denken: ‘Bewandel ik uit veiligheids’gevoel’, of uit gewoonte, de oude betreden paden…. volg ik liever de massa…? Of durf ik het aan om paden te kiezen die minder betreden zijn, die niet altijd helemaal duidelijk te herkennen zijn…? (Heel toepasselijk, want mijn man en ik waren op wandelvakantie….)
Durf ik te ontdekken? Of houd ik het liever allemaal bij het oude ‘vertrouwde’?

Voorzieningen liggen soms ‘om de hoek’ voor je klaar; ze zijn soms meer ‘bij de hand’ dan je had vermoed. Je moet het alleen zien te ontdekken…..In actie komen, nieuwe paden betreden.

Na het lezen van dit boek werd een kennis van mij zó gestimuleerd om op ontdekkingstocht te gaan naar wat ze ‘bij de hand’ had, om meer financiële armslag te genereren. Ze ‘bedacht’ dat haar souterrain als onontdekt (en ongebruikt) terrein braak lag, maar zou kunnen dienen als opslagplaats voor spullen van anderen… Een financiële voorziening die letterlijk ‘om de hoek’ lag.

Wat wij ‘bij de hand’ hebben, kan God op een bijzondere manier tot zegen laten zijn, vermenigvuldigen, tot ontplooiing laten komen….als wij daarin maar bereid zijn om met Hem mee te werken, in actie te komen. We zouden actief moeten gaan ontdekken, en Hem – de Creator – vragen om ons denken hierin creatief te beïnvloeden, en niet automatisch maar steeds die oude, passieve (en veelal negatieve) paden blijven betreden….

In 2 Koningen 4:1-7 lezen we het verhaal van de weduwe, die geld schuldig was aan schuldeisers. Zij ging naar de profeet Elisa voor hulp en hij vroeg haar: “Wat heb je bij de hand?” Zij antwoordde: “Ik heb niets anders dan een kruikje met olie”. We kennen het verdere verloop: met deze olie kon ze al de vaten vullen die ze had verzameld. De financiële voorziening, om haar schuldeisers te betalen, stroomde, stroomde en stroomde… Net zolang totdat zij God beperkte door het ‘beperkte’ aantal vaten dat ze had verzameld. Waren het er meer geweest, dan zou de financiële stroom zijn doorgegaan.

Ook studenten en oud-studenten van Charis kunnen getuigen van bijzondere voorzieningen die ‘bij de hand’ lagen, maar vooralsnog niet ontdekt waren….. totdat ze het gingen zien… en daardoor de opleiding bij Charis konden gaan volgen.

Tijdens de Grace & Faith conferentie in mei jl., vroeg Andrew aan de toehoorders wie van hen graag de bijbelschool zouden willen volgen. Velen staken hun hand op!
“Ja, maar….”
De “ja, maar’s” zijn altijd oude, onveranderde denkwijzen – het betreden van de aloude paden – over geldgebrek, te grote afstand of tijdgebrek ….. Als jij de wens hebt om Charis te volgen, dan hoef je niet bang te zijn dat satan je daartoe aanzet…. Als God het in jouw hart heeft gelegd …. Wat heb jij dan bij de hand?

God is onze bron, en er is geen aanzien des persoons bij Hem (Rom. 2:11). Als Hij tot zegen laat zijn wat een weduwe bij de hand heeft om haar schuldeisers te betalen, zal Hij ook jouw Voorziener zijn in wat jij bij de hand hebt, zodat je de weg kunt volgen die Hij met jou wil gaan!

Beperk de Creator niet door te zeggen “Ik heb geen geld, ik heb geen mogelijkheden”. Je sluit dan bij voorbaat al deuren, die God wellicht van plan was om te gaan openen.