15 april 2022
Goede vrijdag was voor ons een vrije dag en hij begon ook nog eens goed. Wilma verzorgde de dagopening en dat leidde tot een open gesprek over hoe ieder de stem van God verstaat. Hoe mooi om te horen op hoeveel manieren God met je kan praten. Het brengt mij verschillende momenten in herinnering waar God tot mij sprak. En het wijst me weer op hoe liefdevol en intiem God met mij omgaat.
Na de opening vertrokken we naar de Kingdom Faithlife Church, waar we vorige week vrijdagavond en zondagochtend mochten dienen. Nu mochten we lekker gaan ‘ontvangen’. Daar hadden we allemaal veel zin in. De broers en zussen van deze gemeente voelen als familie. Zo warm en gastvrij.
Voordat de bus vertrok kregen we het goede nieuws dat we vanmiddag een heuse Zuid-Afrikaanse braai zouden hebben bij Stefan en Naomi; de directors van Charis Cape Town. Dat werd met gejuich ontvangen; we zijn mensen van de geest, maar we hebben geen probleem met een beetje vlees op z’n tijd 😉
Na een gezellig busritje werden weer heel hartelijk verwelkomd en er werd heel veel geknuffeld. De aanbidding was weer geweldig fijn om mee te maken. Daarna werden we getrakteerd op een supergave dienst, waar naast pastor Nadine (wat een powervrouw!) en pastor Christo (wat een wijsheid!) ook de jongere leden gelegenheid krijgen om te dienen. Wat een openbaringen van het woord heb ik hier weer mogen ontvangen. Ik ben diep onder de indruk van het woord dat hier gepredikt wordt; krachtvoer! Ik werd samen met mijn lieve missietripbroers en -zussen heerlijk opgebouwd.
Na de dienst kregen we pickeld herring mee, die pastor Nadine speciaal voor ons had gemaakt. Een typisch Zuid-Afrikaans gerecht, wat me al door de dames op de Ark of Refuge werd aangeraden. Ze hadden niet gelogen. Dat was een zeer lekkere hap. Na een half uurtje fellowshippen met koffie was het tijd om afscheid te nemen. Ik vind het zo bijzonder hoe je je zo verbonden kunt voelen met broers en zussen in het geloof op een compleet ander plek op de wereld. Maar niet alleen met alle broers en zussen in de kerken en bij Charis Cape Town, maar ook in onze missiegroep.
Johannes 13:35 wordt hier voor mij echt een hele bewuste realiteit: Hierdoor zullen allen inzien dat u Mijn discipelen bent: als u liefde onder elkaar hebt. We hebben heel erg veel plezier samen. Lachen tot tranen toe. Heerlijk. En we bemoedigen en steunen elkaar ook. Het is geweldig fijn.
In de middag hebben we samen genoten van een heerlijke braai. Peter en Naomi hebben samen op piano en gitaar wat aanbiddingsliedjes gespeeld en daarna hebben we een paar potjes Jenga gespeeld. Hilariteit alom. Wat een lol. Thuis in ons appartement hebben we het nog over de fantastische kerkdienst gehad en hoe bijzonder gezegend we waren door het woord wat gebracht was. We zijn hier om ander een te zegenen. Ik heb het gevoel dat ik dubbele zegen van God terugkrijg. Hij zorgt goed voor Zijn kinderen.
Jantien
16 april 2022
Na uitgeslapen te hebben (half 8) was het de beurt van Roupen om zijn overdenking met ons te delen. Het draaide om “wees in geen ding bezorgd”. Waarbij hij ons nog diverse teksten aan rijkte. Jezus liefde voor ons (verticale liefde) en onze liefde voor onze naaste (horizontale liefde). Dit wijzend op Pasen, prachtig uiteengezet. Dan word je weer even bepaald bij “het is VOLBRACHT”.
Vandaag de eerste echte vrije dag na een intensieve week. We vertrokken vergezeld door Stefan en Naomi, voor een rondleiding op Robbeneiland. Robbeneiland is bekend door de gevangenschap van Nelson Mandela en andere anti-apartheidsstrijders op het eiland. Indrukwekkend om te horen hoe het er daar aan toe ging, gevangen zitten onder bizarre omstandigheden. Hoewel geschiedenis niet zo mijn ding is, heb ik genoten van dit uitje, maar dat kwam met name door het aangename gezelschap. We zijn een groep die het prima met elkaar kunnen vinden. Onderweg in de bus dwaalden mijn gedachten af naar voorafgaande dagen en ben ik erg onder de indruk van de mensen die ik tot nu toe allemaal mocht ontmoeten.
Ik voel me zo ongelofelijk gezegend, ik hoor hen telkens zeggen hoe gezegend zij zich voelen en dan zeg ik steeds weer “BUT I AM DOUBLE BLESSED”. Je voelt je hier gewoon zo welkom, ze zijn zo gastvrij, zo liefdevol! Het is héél eenvoudig om mensen hier te bemoedigen met het Woord. Dat heb ik op de Ark wel ondervonden. Alleen al als je het hebt over het feit dat ze geliefd en kostbaar zijn en dat Vader van hen houdt zoals ze zijn. Dit zuigen ze als een spons op.
Ik ben nogal van de “big hugs” en vind het geweldig dat men hier zo open voor staat (de duidelijke behoefte aan liefde). Kortom: het is zo eenvoudig om hier Zijn liefde uit te mogen delen in woorden en daden.
Wilma
0 reacties